ប្រទេសអាស៊ាន ៥ ស្នើទៅ UNESCO ដាក់សម្បត្តិវប្បធម៌របស់ខ្លួន ជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោក
អគ្គលេខាធិការដ្ឋាននៃអង្គការ UNESCO បានទទួលឯកសារចំនួន ៥០ ពីប្រទេសនានា ដែលបានបំពេញបែបបទស្នើសុំដាក់សម្បត្តិវប្បធម៌របស់ខ្លួន ជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោក នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់ខ្លួននាចុងឆ្នាំ ២០១៨នេះ។ ក្នុងចំណោមឯកសារទាំង៥០នោះ មានឯកសារពីប្រទេសអាស៊ានចំនួន ៥ ផងដែរគឺ ៖
- កម្ពុជា៖ ល្ខោនខោល វត្តស្វាយអណ្ដែត (ដាក់ឯកសារថ្ងៃទី៣១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៧)
- ថៃ៖ ល្ខោន Khon (ដាក់ឯកសារថ្ងៃទី៣០ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៧)
- ឡាវ៖ សិល្បៈនៃការត្បាញ Traditional art of Naga weaving (ដាក់ឯកសារថ្ងៃទី២៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧)
- ម៉ាឡេស៊ី៖ របាំប្រពៃណី Dondang Sayang (ដាក់ឯកសារថ្ងៃទី២៩ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧)
- ឥណ្ឌូណេស៊ី រួមគ្នាជាមួយ ម៉ាឡេស៊ី៖ ទម្រង់សិល្បៈ Pantun (ជាទម្រង់សិល្បៈនៃការនិយាយសម្ដែងលើឆាក ជាលក្ខណៈកំណាព្យ ឬនិយាយឆ្លើយឆ្លងគ្នា)។ (ដាក់ឯកសារថ្ងៃទី៣១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៧)
សូមបញ្ជាក់ថា ក្នុងចំណោមប្រទេសអាស៊ានទាំង ៥ គឺមានតែកម្ពុជាទេ ដែលបានស្នើដាក់សម្បត្តិវប្បធម៌របស់ខ្លួន (ល្ខោនខោល) ក្នុងបញ្ជីសម្បត្តិវប្បធម៌ដែលត្រូវការពារ និងអភិរក្សបន្ទាន់ (Urgent Safeguarding List) ខណៈប្រទេសអាស៊ាន ៤ ទៀត បានស្នើដាក់ក្នុងបញ្ជីតំណាង ឬ Representative List តែប៉ុណ្ណោះ ។
UNESCO នឹងធ្វើការត្រួតពិនិត្យលើឯកសាររបស់ប្រទេសនីមួយៗ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់ខ្លួន នាអំឡុងខែវិច្ឆិកា និងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៨ ខាងមុខនេះ។
ហេតុអ្វីបានជាគេហៅថា “ល្ខោនខោលវត្តស្វាយអណ្ដែត”?
វត្តស្វាយអណ្ដែត មានទីតាំងនៅតាមមាត់ទន្លេក្នុងភូមិតាស្គរ ឃុំសារិកាកែវ ស្រុកល្វាឯម ខេត្តកណ្ដាល។ វត្តស្វាយអណ្ដែត មានលក្ខណៈពិសេសប្លែកពីវត្តដទៃ ដោយសារតែវត្តនេះ មានវង់ល្ខោនខោលផ្ទាល់ខ្លួន ដែលគេហៅថា “ល្ខោនខោលវត្តស្វាយអណ្ដែត”។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ គេតែងធ្វើពិធីសំពះគ្រូ លៀងមេមត់បង់បត់ សុំសេចក្ដីសុខដល់កូនសិស្សល្ខោនខោល និងអ្នកស្រុកអ្នកភូមិ។ ពិធីនេះតែងតែប្រារព្ធធ្វើក្រោយពិធីសង្រ្កាន្តឆ្នាំថ្មីរួច។ តាមសង្ឃដីការព្រះគ្រូចៅអធិការ ជា ប៊ុនធឿន ដែលជាចៅអធិការជំនាន់ទី៧ បានឲ្យដឹងថា ដើមកំណើតនៃវត្តនេះ មានអាយុកាលប្រហាក់ប្រហែលនឹងកំណើតរាជធានីភ្នំពេញដែរ៕
អត្ថបទ៖ ខ្លីៗ