មរតកខ្មែរដែលឧទ្ទិសដល់ព្រះពុទ្ធសាសនានៅដែនដីសណ្តរនៃទន្លេមេគង្គ
វត្តប្រចៀវ ទទួលបានឈ្មោះនេះដោយសារតែវា ជាទីកន្លែងប្រមូលផ្ដុំសត្វប្រចៀវរាប់ពាន់ ប៉ុន្តែបេតិកភណ្ឌខ្មែរទៅវិញទេដែលជាលក្ខណៈពិសេសប្លែកពីគេ។
វត្តប្រចៀវដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា Ma Toc ឬ Mahatup មានទីតាំងប្រហែល ៣ គីឡូម៉ែត្រភាគអាគ្នេយ៍នៃទីប្រជុំជន Soc Trang Town ក្នុងសង្កាត់ទី ៣។ វត្តនេះគឺជាកន្លែងសក្ការៈបូជាសម្រាប់ពុទ្ធសាសនិកជនដែលមានជំនឿសាសនាជាពិសេសមកពីសហគមន៍ខ្មែរ។ វាក៏ជាកន្លែងសម្រាប់សហគមន៍ប្រារព្ធពិធីបុណ្យប្រពៃណី។
វត្តប្រចៀវត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជាតំបន់បេតិកភណ្ឌវប្បធម៌និងប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩។ សាលធំរបស់វាព័ទ្ធជុំវិញដោយព្រៃឈើចាស់ជាច្រើន។
ចំនួនអ្នកទេសចរទៅកាន់វត្តបានធ្លាក់ចុះនាពេលថ្មីៗនេះនៅពេលដែលប្រជាជនមានការព្រួយបារម្ភអំពីការផ្ទុះឡើងនៃវីរុស Corona។
ព្រះតេជព្រះគុណ Lam Tu Linh ព្រះចៅអធិការវត្តបានមានប្រសាសន៍ថាដំបូងឡើយវាត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងឆ្នាំ១៥៦៩ ដោយមានដំបូលប្រក់ស្បូវ និងការតុបតែងសាមញ្ញៗ។ វាបានឆ្លងកាត់ការជួសជុលជាច្រើនដើម្បីក្លាយជាកន្លែងគោរពបូជាដ៏ធំទូលាយដែលមនុស្សបានឃើញនៅថ្ងៃនេះ។
វត្តនេះមានលក្ខណៈពិសេសប្លែកៗជាច្រើនរបស់ខ្មែររួមទាំងស្ថាបត្យកម្មរបស់វាគឺសាឡា (ជាចេតិយបើកចំហសម្រាប់ប្រើគោរពបូជា) ចេតិយនិងកុដិមួយសម្រាប់ព្រះសង្ឃសម្រាក និងសិក្សា។
សត្វប្រចៀវសពេញវ័យមានស្លាបប្រវែងពី ១ – ១,៥ ម៉ែត្រនិងទំងន់ ០.៥ – ១ គីឡូក្រាម។ នៅពេលព្រលប់សត្វប្រចៀវហើរទៅឆ្ងាយដើម្បីរកអាហារហើយត្រឡប់មកវិញនៅម៉ោងប្រហែល ៣-៤ ទាបភ្លឺ។
ព្រះតេជគុណ Linh បានមានប្រសាសន៍ថារហូតមកដល់ប៉ុន្មានទសវត្សមុននេះសត្វប្រចៀវរាប់រយរាប់ពាន់ក្បាលអាចត្រូវបានគេមើលឃើញកំពុងគរលើមែកឈើប៉ុន្តែឥឡូវនេះចំនួនរបស់វាបានថយចុះយ៉ាងខ្លាំងដោយសារការបរបាញ់។
ការមើលឃើញសត្វប្រចៀវរាប់ពាន់ក្បាលហោះនៅលើមេឃរៀងរាល់ល្ងាចបានប្រែក្លាយជាការចងចាំរបស់យើង”៕
VN Express