ខ្មែរប៉ុស្ដិ៍ Close

ប្រវត្តិ និងជំនឿខ្មែរអំពីព្រះរាជពិធីបុណ្យ «ច្រត់ព្រះនង្គ័ល»

ដោយ៖ លី វិទ្យា ​​ | ថ្ងៃអង្គារ ទី២១ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៩ វប្បធម៌ & ប្រវត្តិសាស្រ្ដ 88
ប្រវត្តិ និងជំនឿខ្មែរអំពីព្រះរាជពិធីបុណ្យ «ច្រត់ព្រះនង្គ័ល» ប្រវត្តិ និងជំនឿខ្មែរអំពីព្រះរាជពិធីបុណ្យ «ច្រត់ព្រះនង្គ័ល»

ព្រះ​រាជ​ពិធី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល គឺ​ជា​ព្រះ​រាជ​ពិធី​បុណ្យ​ដែល​ខ្មែរ​បាន​ប្រារព្ធ​ធ្វើ​​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤​រោច​ខែ​ពិសាខ ដើម្បី​ជាប្រកាស​ពី​ដំណើរ​មក​ដល់​នៃ​រដូវ​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការ​របស់​ប្រជារាស្ត្រ​ក្នុង​នគរ និង​ដើម្បី​ផ្សង​ប្រផ្នូល​ពី​ភោគផល​កសិកម្ម​នា​ឆ្នាំ​ខាង​មុខ​។

ព្រះ​មហាក្សត្រ​ខ្មែរ យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ពិធី​នេះ​ណាស់ ដោយពី​អតីតកាល ​ទ្រង់​បាន​យាង​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល​ដោយ​អង្គ​ឯង​។ ប៉ុន្តែ​សម័យ​ក្រោយ​ៗ​មក ព្រះ​មហាក្សត្រ​គ្រាន់​តែ​យាង​ជា​អធិបតី ដោយ​មាន​តំណាង​ព្រះ​មហាក្ស​ជា​អ្នក​ច្រត់នង្គ័ល​ជំនួស​វិញ​។

នៅ​ក្នុង​ព្រះ​រាជពិធី​មង្គល​នេះ ជា​រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​គោ​ឧសភរាជ​ទាំង​ពីរ​បរិភោគ​អាហារ​ទាំង​៧​មុខ​រួច​ហើយ ប្រជារាស្ត្រ​ខ្មែរ​តែង​តែ​នាំ​គ្នា​យក​សំណល់​អាហារ​​ជា​អាថិ៍​ដូច​ជា ស្រូវ សណ្ដែក ពោត និង​ល្ង​ជា​ដើម ដើម្បី​រក្សា​ទុក ដោយ​មាន​​ជំនឿ​ថា សំណល់​អាហារ​ទាំង​នោះ នឹង​ផ្ដល់​សេចក្ដី​សុខ​ចំពោះ​រូប​គេ​ម្នាក់​ៗ​។

ចំណែក​ប្រជានុរាស្ត្រ​ដែល​​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​របរ​កសិកម្ម​វិញ តែង​តែ​ជឿ​ថា ប្រសិន​បើ​បាន​យក​សំណល់​គ្រាប់​ធុញ្ញជាតិ​ទាំង​នោះ ទៅ​រួម​ផ្សំ​ជាមួយ​គ្រាប់​ពូជ​ដែល​ពួក​គេ​ត្រូវ​បង្ក​បង្កើន​ផល​នា​រដូវ​ខាង​មុខ នោះ​របរ​កសិកម្ម​របស់​ពួក​គេ​នឹង​ចម្រុង​ចម្រើន ទទួល​បាន​ទិន្នផល​ខ្ពស់​ជា​ដើម​។ ដោយ​ឡែក ​ ការ​ទស្សន៍ទាយ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​រាជពិធី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល ក៏​ត្រូវ​បាន​ប្រជាកសិករ​តាំង​ពី​បុរាណកាល ជឿជាក់​និង​តាម​ដាន​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ផង​ដែរ​។

ជា​ការ​ពិត ពិធី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល​គឺ​ជា​ជំនឿ​របស់​ប្រជារាស្ត្រ ជា​ពិសេស​ប្រជា​កសិករ​។ ប៉ុន្តែ​រហូត​មក​ទល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ គេ​មិន​អាច​បដិសេធ​បាន​ទេ​នូវ​ភាព​ថម​ថយ​នៃ​ជំនឿ​​របស់​កសិករ​ចំពោះ​ ​ព្រះ​រាជពិធី​ច្រង់​ព្រះ​នង្គ័ល​​។ ​ជំនឿ​ដែល​ថម​ថយ​នោះ​ទៀតសោត ចម្បង​បំផុត​គឺ​ដោយ​សារ​តែ​ភាព​ជឿន​លឿន​នៃ​វិទ្យាសាស្ត្រ​​បច្ចេកវិទ្យា​​។

​ជំនឿ​និងវិទ្យាសាស្ត្រ ជា​រឿង​ពីរ​ផ្សេង​គ្នា​។ ​ជំនឿ​របស់​ប្រជាកសិករ​ចំពោះ​ពិធី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល​​ជា​រឿង​មួយ​។ ចំណែក​ឯ​ការ​ប្រែប្រួល​អាកាសធាតុ​និង​បញ្ហា​វិទ្យាសាស្ត្រ​ជា​រឿង​មួយ​ផ្សេង​​ទៀត​។ រឿង​ទាំង​ពីរ​នេះ ពិបាក​នឹងដើរ​ស្រប​គ្នា​រហូត​ណាស់​។ ដូច្នេះ​ហើយ បើ​ទោះ​បី​ជា​ទំនាយ​ទាយ​ថា​ល្អ ប៉ុន្តែ​ប្រសិនបើ​មិន​សូវ​មាន​ទឹក​ភ្លៀង ដំណាំ​កសិកម្ម​​​ក៏​ពិបាក​នឹង​ទទួល​ទិន្នផល​ល្អ​ប្រសើរ​ដែរ​។

មួយ​វិញ​ទៀត ខណៈ​ដែល​ប្រជាកសិករ​ខ្មែរ​មួយ​ចំនួន​ធំ បាន​ងាក​មក​ប្រើ​គោ​យន្ត​នៅ​ក្នុង​ការ​ដាំ​ដុះ​របស់​ខ្លួន សួរ​ថា​តើ​​ការ​ផ្សង​ប្រផ្នូលភោគផល​កសិកម្ម​ដោយ​សត្វ​គោ​មួយ​នឹម នៅ​អាច​យក​ជា​ការ​បាន​កម្រិត​ណា​?

ការ​ថម​ថយ​នៃ​ភាព​ស័ក្តិសិទ្ធិ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​រាជ​ពិធី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល ក៏​ប្រហែល​ជា​អាច​បណ្ដាល​មក​ពី​ស្ដេច​មាឃ ដែល​សព្វ​ថ្ងៃមាន​​​តំណាង​ព្រះ​មហាក្ស​ជា​អ្នក​ច្រត់នង្គ័ល ខុស​ពី​អតីតកាល​ដែល​​ព្រះ​មហាក្សត្រ​​យាង​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល​ដោយ​អង្គ​ឯង​។ សម្រាប់​​សង្គម​ខ្មែរ ព្រះ​មហាក្សត្រ​មាន​ឥទ្ធិពល​និង​ភាព​ស័ក្តិ​សិទ្ធិ​ខ្លាំង​ណាស់​នៅ​ក្នុង​ក្រសែ​ភ្នែក​ប្រជានុរាស្ត្រ​។ ការ​យាង​ជា​ស្ដេច​មាឃ ដើម្បី​​ច្រត់​​ព្រះ​នង្គ័ល​ដោយ​អង្គ​ឯង​របស់​ព្រះ​មហាក្សត្រ គឺ​ពិត​ជា​មាន​អត្ថន័យ​និង​បង្កប់​នូវ​ឥទ្ធិពល ព្រម​ទាំង​ជំនឿ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្លា នៅ​ក្នុង​ផ្នត់​គំនិត​របស់​ប្រជានុរាស្ត្រ​។ ប៉ុន្តែ បវេណី​ប្រែ​ក្លាយ​។ សព្វ​ថ្ងៃ ស្ដេច​មាឃ​គ្រាន់​តែ​ជា​មន្ដ្រី​ជាន់​ខ្ពស់ ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​តំណាង​ព្រះ​មហាក្សត្រ ដើម្បី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​។ នេះ​អាច​ជា​មូលហេតុ​មួយ​ដែរ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ជំនឿ​ចំពោះ​ព្រះ​រាជពិធី​ច្រង់​ព្រះ​នង្គ័ល​ថម​ថយ​ជាង​មុន​។

បើ​ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ បើ​ទោះ​បី​ជា​ជំនឿ​ថយ​ចុះ​ខ្លះក៏​ដោយ ក៏​ទំនៀម​ទម្លាប់​បវេណី​ច្រត់​ព្រះ​នង្គ័ល​នេះ នៅ​តែ​មាន​ឥទ្ធិពល​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ​ជា​និច្ច​។ ទំនៀម​ទម្លាប់​​​ប្រពៃណី​នេះ​ ​បាន​ចាក់​ឫស​យ៉ាង​ជ្រៅ ​នៅ​ក្នុង​អារម្មណ៍​របស់​មនុស្ស​ខ្មែរ​គ្រប់​ជំនាន់​ រហូត​ក្លាយ​ជា​អត្តសញ្ញាណ​ដែល​ពិបាក​នឹង​លុប​បំបាត់​។ ដូច្នេះ​ការ​អភិរក្ស​និង​ថែ​រក្សា​ទំនៀម​ទម្លាប់​បវេណី ដែល​កើត​មាន​តាំង​ពី​ច្រើន​ជំនាន់​មក​ហើយ​នោះ គឺ​ជារឿង​ចាំ​បាច់ ដើម្បី​ថែ​រក្សា​អត្តសញ្ញាណ​ជាតិ​ខ្មែរ និង​ដើម្បី​ឲ្យ​កូន​ខ្មែរ​ព្រម​ទាំង​​ពិភពលោក​ទាំង​មូល​បាន​ស្គាល់​និង​យល់​ដឹង​៕

អត្ថបទ៖ RFI Khmer

អត្ថបទទាក់ទង