មកស្គាល់អតីតអគារសាលាខេត្តបាត់ដំបង ដែលមានអាយុកាលជាង ១០០ឆ្នាំ
អតីតអគារសាលាខេត្តបាត់ដំបងនេះ ត្រូវបានកសាងឡើងនៅក្នុងសម័យលោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ ពេលដែលខេត្តបាត់ដំបងស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ថៃ ពីឆ្នាំ១៧៩៥ ដល់១៩០៧ (លោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ គឺជាពូជពង្សរបស់ចៅហ្វាបែន ដែលបានគ្រប់គ្រងខេត្តបាត់ដំបង រហូត ៥ ជំនាន់តៗគ្នា)។
ក្នុងឆ្នាំ១៩០៥ ស្ដេចត្រាញ់ កថាថន ឈុំ បានជួលស្ថាបត្យករអ៊ីតាលីពីទីក្រុងបាងកកឲ្យមកសាងសង់អគារនេះឡើងសម្រាប់ធ្វើជាលំនៅឋានផ្ទាល់ខ្លួន ប៉ុន្តែដោយក្នុងឆ្នាំ១៩០៧ ពេលដែលបារាំងទាមទារបានខេត្តទាំងបី រួមមានខេត្តបាត់ដំបង សិរីសោភណ្ឌ (ស្វាយស៊ីសុផុន) និងអង្គរ (សៀមរាប) ពីថៃមកឲ្យកម្ពុជាវិញ ស្ដេចត្រាញ់រូបនេះក៏បានលក់លំនៅឋានរបស់លោកទាំងអស់ រួមទាំងអាគារនេះផង ដែលលោកមិនទាន់បានរស់នៅនៅឡើយ ឲ្យមកអាជ្ញាធរបារាំងទាំងអស់។ ហើយអគារនេះក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់ធ្វើជាកន្លែងធ្វើការ និងកន្លែងស្នាក់នៅរបស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់បារាំង និងក្រោយមកជាសាលារដ្ឋបាលរបស់ខេត្តបាត់ដំបង រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០០៥។
បច្ចុប្បន្នអាជ្ញាធររបស់ខេត្តបាត់ដំបងបានរៀបចំអតីតអគារសាលាខេត្តនេះឲ្យទៅជាសារមន្ទីរបេតិកភ័ណរបស់ខេត្ត ដើម្បីឲ្យភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិចូលទស្សនាកម្សាន្ត ដោយមានការដាក់តាំងរូបភាព ទស្សនីយភាពផ្សេងៗដែលកើតឡើងក្នុងសម័យគ្រប់គ្រងដោយលោកម្ចាស់នីមួយៗរហូតដល់ឆ្នាំ១៩០៧ និងក្នុងសម័យអាណានិគមនិយមបារាំង ប្រវត្តិនៃការដឹកនាំខេត្តបាត់ដំបងនិងរូបថតអភិបាលខេត្តពីសម័យអាណានិគមនិយមបារាំងរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ក្រៅពីនេះរៀបចំដាក់តាំងនូវវត្ថុបុរាណ រូបចម្លាក់ រូបភាពសិល្បៈ បញ្ចូលសម្លេងនិងរូបភាពដោយរៀបរាប់ប្រវត្តិខ្លីៗតាមប្រវត្តិកាលនីមួយៗជាភាសាខ្មែរ អង់គ្លេសឬភាសាបារាំងផងដែរ។
និយាយពីលោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ វិញ ពេលដែលផ្លាស់ទៅរស់នៅក្នុងខេត្ត Prachin Buri ប្រទេសថៃ ក្នុងឆ្នាំ១៩០៩ លោកបានសាងសង់លំនៅឋានថ្មីមួយទៀត ដែលស្ទើរតែដូចគ្នាបេះបិទនឹងអាគារចាស់នៅខេត្តបាត់ដំបងនេះដែរ លើកលែងតែហោជាងខាងមុខបន្តិច ព្រោះសូម្បីតែជាងចម្លាក់ក៏លោកជួលពីអ្នកធ្លាប់ឆ្លាក់នៅផ្ទះចាស់របស់លោកមកដែរ។
អគារនោះមានឈ្មោះថា Chaophraya Abhaibhubejhr បច្ចុប្បន្នវាត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាមន្ទីរពេទ្យខេត្ត ប្រាជិនបុរី (Prachin Buri) និងក្រោយមកបានប្ដូរឈ្មោះទៅជាមន្ទីរពេទ្យមួយឈ្មោះ ចៅពញាអភ័យភីបេស (Chaophraya Abhaibhubejhr Hospital) វិញ។
អត្ថបទដោយ៖ ទី សារឿន
កាលប្រែប្រួលអគារសាលាខេត្តពីអតីត