តើប្រទេសចិនអាចជួយសង្រ្គោះពិភពលោកបានដែរឬទេ?
លោក ស៊ី ជីនពីង អាចជាបុរសដែលមានឥទ្ធិពលបំផុតនៅក្នុងពិភពលោក។ គូប្រជែងដ៏សំខាន់របស់លោកគឺលោក Joe Biden ដែលកំពុងដឹកនាំប្រព័ន្ធនយោបាយដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាព ក្នុងការបង្កើតគោលនយោបាយទាំងនៅក្នុងស្រុក និងនៅបរទេស។
លោក ស៊ី ជីនពីង មិនបានប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គផ្ទៃក្នុងបែបនេះទេ ជាពិសេសនៅពេលដែលលោកនឹងទទួលបានអាណត្តិទី៣ ដែលជារឿងដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ក្នុងនាមជាប្រធានាធិបតីរបស់ប្រទេសចិន នៅឯសមាជជាតិរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តចិន (CCP) លើកទី ២០ នៅទីក្រុងប៉េកាំង។
ការអត្ថាធិប្បាយនៅក្នុងប្រទេសចិនជុំវិញការវិវឌ្ឍទាំងនេះ កំពុងទទួលបានសន្ទុះយ៉ាងខ្លាំង។ វាអាចទៅរួចដែលថា «ក្រុមមនុស្សដែលប្រឆាំងនឹងចិននៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ដូចជាអូស្ត្រាលី និងសហរដ្ឋអាមេរិក អាចនឹងចាត់ទុកការបន្តគ្រប់គ្រងអំណាច របស់លោក ស៊ី ជីនពីង ថាជាការប្រមូលផ្តុំដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃអំណាចផ្តាច់ការ ដែលនឹងបង្កនូវការបំផ្លាញកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសង្គមស៊ីវិលនៅក្នុងប្រទេសចិន ក៏ដូចជានឹងបង្កការគំរាមកំហែងដល់សន្តិសុខរបស់ប្រទេសជិតខាង»។
វាអាចជាការលើកឡើងដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ចិនកំពុងបង្កើនការគាបសង្កត់កាន់តែខ្លាំងនៅខាងក្នុងប្រទេស ហើយបានបន្តសកម្មភាពកាន់តែគគ្លើននៅក្រៅប្រទេស។ ដូច្នេះសម្រាប់ពេលនេះ ប្រទេសចិនអាចមិនមែនជាតួអង្គអន្តរជាតិដ៏ល្អនោះទេ។
ប៉ុន្តែប្រសិនបើពិភពលោកពិតជាត្រូវរួមគ្នាដោះស្រាយបញ្ហាធំៗ ដូចជាការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ, អស្ថិរភាពសេដ្ឋកិច្ច ឬការលុបបំបាត់សកម្មភាពបង្ខិតបង្ខំ ប្រទេសចិនអាចដើរតួនាទីដ៏សំខាន់នៅក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាទាំងនេះ។
ពិតហើយ អាកប្បកិរិយារបស់ចិនចំពោះកោះតៃវ៉ាន់ មិនទទួលបានការគាំទ្រទេ ហើយទំនាក់ទំនង «គ្មានដែនកំណត់» រវាងចិនជាមួយនិងរុស្ស៊ី (រុស្ស៊ីបានចាត់ទុកចិនជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់មួយក្នុងការប្រឆាំងនឹងអនុត្តរភាពរបស់អាមេរិក) បាននិងកំពុងបង្កជាបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់ប្រទេសចិន ដោយសារការឈ្លានពានដ៏មហន្តរាយរបស់ Vladimir Putin។
សកម្មភាពនេះអាចជំរុញឱ្យលោក ស៊ី ជីនពីង គិតគូរឡើងវិញអំពីលទ្ធភាពក្នុងការដណ្តើមយកកោះតៃវ៉ាន់មកវិញដោយប្រើកម្លាំង។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើលោក ស៊ី ជីនពីង មិនអាចបង្កើតឱ្យមានព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រក្នុងនាមជាបុរសម្នាក់ដែលអាចបង្រួបបង្រួមប្រទេសចិនឡើងវិញទេ «នោះតើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះរូបលោកទាំងនៅក្នុងប្រទេស និងនៅក្រៅប្រទេស?»
អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីអូស្ត្រាលី លោក Kevin Rudd ធ្លាប់បានបញ្ជាក់ថា «អ្នកបង្កើតគោលនយោបាយចិនមិនស្វាគមន៍ចំពោះដំបូន្មានផ្នែកគោលនយោបាយដែលផ្តល់ជូនដោយមិនគិតថ្លៃនោះទេ ជាពិសេសពីបណ្តាប្រទេសជិតខាងដែលមានទស្សនៈសុទិដ្ឋិនិយម និងដែលមានភាពជិតស្និទ្ធខ្លាំងជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក»។
ដោយសារលោក ស៊ី ជីនពីង អាចជាមេដឹកនាំអន្តរជាតិតែមួយគត់ដែលអាចធ្វើឱ្យលោក Putin ស្តាប់តាមបាន ប្រទេសចិនមានសក្តានុពលក្នុងការដើរតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការបិទបញ្ចប់ជម្លោះនៅអ៊ុយក្រែន។ លទ្ធផលបែបនេះអាចជាអ្វីដែលប្រទេសចិនចង់បាន ដោយផ្អែកលើហេតុផលមួយចំនួន។
លោក Putin កំពុងបង្កឱ្យមានអស្ថិរភាពនៅអឺរ៉ាស៊ី, បាននាំមកនូវការរួបរួមគ្នាកាន់តែខ្លាំងនៅក្នុងចំណោមបណ្តាប្រទេសលោកខាងលិច, នាំមកនូវការបំផ្លាញយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក និងអាចបង្កឱ្យមានជម្លោះកាន់តែធំនៅទូទាំងពិភពលោក ដែលនឹងនាំមកនូវផលប៉ះពាល់សម្រាប់គ្រប់ប្រទេសទាំងអស់។
វាអាចជារឿងលំបាកក្នុងការវាស់ស្ទង់កម្រិតឥទ្ធិពលដែលលោក ស៊ី ជីនពីង មានទៅលើលោក Putin ក៏ប៉ុន្តែ វាអាចមានទំហំធំជាងអ្នកដទៃ។ ដូច្នេះ ការលើកឡើងរបស់លោក ស៊ី ជីនពីង អំពីភាពឥតប្រយោជន៍ និងគ្រោះថ្នាក់នៃជម្លោះនេះ អាចមានទម្ងន់ជាពិសេសប្រសិនបើការព្រមព្រៀងគ្នាអាចរួមបញ្ចូលនូវការទុកមុខខ្លះឱ្យរុស្ស៊ីដែលអាចជា «ការអនុញ្ញាតឱ្យរុស្ស៊ីបន្តការគ្រប់គ្រងលើដែនដីជម្លោះមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន»។
ជាក់ស្តែង ប្រជាជនអ៊ុយក្រែនអាចនឹងសុខចិត្តទទួលយកលក្ខខណ្ឌនេះ ហើយប្រទេសចិនក៏អាចទទួលបានផលប្រយោជន៍មួយចំនួនផងដែរ។ បច្ចុប្បន្ន ប្រទេសចិនមានសមត្ថភាពខ្ពស់ និងកម្លាំងហូរហៀរ ពាក់ព័ន្ធនឹងការងារសាងសង់។
ដូច្នេះ ប្រទេសចិនអាចស្នើបញ្ជូនក្រុមការងារសាងសង់របស់ខ្លួនទៅកាន់ប្រទេសអ៊ុយក្រែនដើម្បីសាងសង់ទីក្រុង ដែលបាននិងកំពុងរងនូវការបំផ្លិចបំផ្លាញ។ វាក៏អាចជួយដោះស្រាយផងដែរនូវបញ្ហាដែលប្រទេសចិនកំពុងជួបប្រទះ ដែលនោះគឺ «ការនៅសល់កម្លាំងពលកម្មច្រើនលើសលុប»។
«តើរដ្ឋាភិបាលអ៊ុយក្រែនអាចបដិសេធការផ្តល់ជូនបែបនេះទេ?» តើអ្នកណាអាចផ្តល់នូវដំណោះស្រាយដែលល្អជាងនេះ?» វាទំនងជាមិនអាចទៅរួចទេដែលថា «អាមេរិកនឹងជួយកសាងប្រទេសអ៊ុយក្រែនឡើងវិញ» ជាពិសេសដោយសារស្ថានភាពទ្រុឌទ្រោមនៃហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធក្នុងស្រុករបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។
សហភាពអឺរ៉ុបអាចនឹងជួយបាន ក៏ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានអានុភាពក្នុងការបញ្ចុះបញ្ចូលលោក Putin ឱ្យបង្កើតឱ្យមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការបែបនេះទេ។ វាអាចទៅរួចដែលថា «អ្នកដឹកនាំយុទ្ធសាស្ត្រនិងអ្នកប្រាកដនិយមមួយចំនួននឹងគិតថា នេះជាគំនិតដែលឥតប្រយោជន៍»។
វាអាចជារឿងត្រឹមត្រូវ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើគ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានចេញមុខដឹកនាំបង្កើតឱ្យមានការចរចា ពាក់ព័ន្ធនឹងសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែនទេនោះ ស្ថានការណ៍អាចនឹងវិវឌ្ឍទៅកាន់តែអាក្រក់ខ្លាំង។
ប្រទេសចិនអាចនឹងមិនយល់ព្រមទទួលយកតួនាទីអន្តរជាតិបែបនេះទេ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើលោក ស៊ី ជីនពីង ចង់ឱ្យសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិនទទួលបានការទទួលស្គាល់ និងត្រូវបានគោរពថាជា «មហាអំណាច ពិភពលោកដ៏មានឥទ្ធិពល» នេះអាចជាឱកាសដ៏ល្អសម្រាប់រូបលោក។ ទាំងនេះគឺជាអ្វីដែលអាមេរិកធ្លាប់បានធ្វើនៅក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី ២។
ភាពជាអ្នកដឹកនាំប្រកបដោយការស្ថាបនារបស់ប្រទេសចិន អាចជួយពង្រឹងអំណាចទន់ដែលកំពុងធ្លាក់ចុះរបស់ខ្លួន, អាចធ្វើឱ្យ «សង្គមនិយមតាមបែបចិន» ទទួលបានការសាទរ ហើយថែមទាំងអាចធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងរវាងចិនជាមួយអូស្ត្រាលីមានភាពកាន់តែប្រសើរឡើងទៀតផង៕
The Interpreter