កម្ពុជាកំពុងរវាយតម្លៃបច្ចេកវិទ្យាស្កេន 3D សម្រាប់ការរចនាអវយវៈសិប្បនិម្មិត

កម្ពុជាកំពុងរវាយតម្លៃបច្ចេកវិទ្យាស្កេន 3D សម្រាប់ការរចនាអវយវៈសិប្បនិម្មិត

ម៉ាស៊ីនស្កេនឌីជីថល 3D ត្រូវបានដាក់សាកល្បងដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Southampton និងដៃគូនានានៅទូទាំងពិភពលោកដើម្បីជួយបង្កើនគុណភាពនិងបរិមាណសេវាកម្មសិប្បនិម្មិតនៅជុំវិញពិភពលោក។

ការសិក្សានេះធ្វើឡើងដោយក្រុមស្រាវជ្រាវបង្កើតអវយវៈមនុស្សសិប្បនិម្មិត បានប្រៀបធៀបការបូកកំបោលាបនិងការស្កេន 3D សម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់អវយវៈសិប្បនិម្មិតនៅកម្ពុជាដើម្បីបង្កើតភាពសមស្របនៃបច្ចេកវិទ្យាឌីជីថលផ្សេងៗគ្នា។

លទ្ធផលដែលត្រូវបានចុះផ្សាយនៅក្នុងទិនានុប្បវត្តិផ្នែកសសៃប្រសាទនិងអ័រតូទីកនឹងជួយមនុស្សឱ្យជ្រើសរើសម៉ាស៊ីនស្កេនត្រឹមត្រូវសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ផ្សេងៗគ្នា – រួមមានការរចនាម៉ូដសិប្បនិម្មិតថ្មី ការចម្លងសិប្បនិម្មិតពាក់ឬការត្រួតពិនិត្យរាងអវយវៈនិងវាយតម្លៃថាតើម៉ាស៊ីនស្កេនដែលមានតំលៃសមរម្យនៅក្នុងប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលទាបដែររឺទេ?។

អវយវៈសិប្បនិម្មិតត្រូវបានភ្ជាប់ទៅនឹងរាងកាយដោយប្រើប្រហោងដែលត្រូវនឹងអវយវៈដែលនៅសេសសល់របស់អ្នកជំងឺ។ រន្ធសិប្បនិម្មិតដែលសាកសមមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់មនុស្សនិងជួយឱ្យមនុស្សមានឯករាជ្យនិងអនុវត្តសកម្មភាពដែលមានមុខងារដូចជាឈរដើរ ធ្វើការនិងប្រើប្រាស់មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូន។

ជាធម្មតារន្ធទាំងនេះត្រូវបានផលិតដោយអ្នកជំនាញដោយប្រើវិធីសាស្ត្រធ្វើដោយដៃ។ នេះទទួលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរប៉ុន្តែជារឿយៗវាមានលក្ខណៈគួរឱ្យកត់សម្គាល់ដែលនាំមកនូវការចំណាយនិងផលលំបាកមួយចំនួនដល់អ្នកជំងឺ។

វិធីសាស្រ្តក្នុងការផលិតនិងជំនួយផ្នែកកុំព្យួទ័រ (ស៊ីអេឌី / ខេម) ទាក់ទងនឹងការស្កេនអវយវៈដែលនៅសេសសល់របស់មនុស្សគឺតាមរយៈរចនារន្ធនៅក្នុងសូហ្វវែរនិងប្រើជាងឆ្លាក់រ៉ូបូតក្នុងការផលិត។ ការស្កេនផ្តល់នូវការចង្អុលបង្ហាញពិតនៃរាងពងក្រពើប៉ុន្តែការប្រែប្រួលអាចកើតឡើងដោយសារតែអវយវៈផ្លាស់ប្តូរនៅពេលសាច់ដុំកន្ត្រាក់និងសម្រាក។

វេជ្ជបណ្ឌិត Alex Dickinson អ្នកនិពន្ធល្បីម្នាក់មកពីក្រុមស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រជីវវិទ្យាបាននិយាយថា“ មុននេះ ភស្តុតាងសម្រាប់ភាពជឿជាក់លើម៉ាស៊ីនស្កេន 3D សម្រាប់ការរចនាអវយវៈសិប្បនិម្មិតត្រូវបានផលិតឡើងដោយប្រើគំរូម្នាងសិលានិងសាច់ដុំដែលមិនមានភាពច្របូកច្របល់ឬមានបញ្ហានោះទេ។ យើងកំពុងបង្កើតនិងចែករំលែកទិន្នន័យដែលអាចជឿទុកចិត្តបានមុនគេ ដោយការស្កែនអវយវៈអ្នកប្រើសិប្បនិម្មិតដោយផ្ទាល់ហើយប្រៀបធៀបវាទៅនឹងទិន្នន័យយោងសំខាន់ៗ (ភាពអាចជឿជាក់បានរបស់អ្នកជំនាញខាងគ្លីនិកដោយប្រើម្នាងសិលា) ដើម្បីភាពត្រឹមត្រូវនិងប្រសិទ្ធភាពរបស់ម៉ាស៊ីនស្កេន។

ម្នាងសិលាពីរត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសិប្បនិម្មិតនិងអវយវៈដែលនៅសល់របស់ពួកគេត្រូវបានស្កេន។

ការស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ម៉ាស៊ីនស្កេនដែលមានតម្លៃថោកមួយចំនួនអាចចាប់យករាងពងក្រពើជាមួយនឹងភាពអាចធ្វើបានដូចគ្នា (ភាពខុសគ្នារវាងការវាស់វែងម្តងហើយម្តងទៀត) ចំពោះអ្នកជំនាញផ្នែកសិប្បនិម្មិតដោយប្រើដៃនិងម្នាងសិលាប៉ុន្តែឧបករណ៍ផ្សេងទៀតផ្តល់លទ្ធផលខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់រវាងការវាស់វែងទាំងពីរបើប្រៀបធៀបនឹង គ្រូពេទ្យជំនាញ។

អ្នកស្រាវជ្រាវ Southampton បានសហការគ្នាលើការសិក្សាជាមួយអ្នកជំនាញផ្នែកសិប្បនិមិ្មតនៅឯពិភពអ៊ិចវើលវឺលដែលជាអង្គការសប្បុរសធម៌ដែលផ្តល់អវយវៈសិប្បនិម្មិតដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានិងនៅទូទាំងអាស៊ីអាគ្នេយ៍។

វេជ្ជបណ្ឌិត Dickinson បន្ថែមថា៖

«ដូចជាបច្ចេកវិទ្យាដែលកំពុងលេចចេញមកដែរ មានហានិភ័យដែលមនុស្សអាចជ្រើសរើសម៉ាស៊ីនស្កេនដែលមានភាពត្រឹមត្រូវខ្ពស់ ដែលអាចកំណត់ផលប្រយោជន៍នៃវិធីព្យាបាលនៅគ្លីនិកអ្នកមាន។ ម៉្យាងវិញទៀតមនុស្សអាចជ្រើសរើសម៉ាស៊ីនស្កេនដែលមានតម្លៃថោកបំផុតថ្មីដែលកំពុងអភិវឌ្ឍជាមួយការបោះពុម្ព 3D ដែលមិនមានភាពត្រឹមត្រូវគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចាប់យករូបរាងកាយវិភាគសាស្ត្រសម្រាប់ការរចនាអវយវៈសិប្បនិម្មិត»។

ទិន្នន័យថ្មីនេះគួរតែជួយមនុស្សឱ្យជ្រើសរើសម៉ាស៊ីនស្កេនត្រឹមត្រូវសម្រាប់ការងារត្រឹមត្រូវ។ យើងស្នើឱ្យការរចនាបច្ចេកវិទ្យានិងការវាស់វែងសិប្បនិម្មិតគួរតែត្រូវបានកំណត់ជាមូលដ្ឋាឲ្យសមស្របគ្រូពេទ្យជំនាញនិង ជួយក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលរបស់ពួកគេ។ តាមរយៈការជ្រើសរើសបច្ចេកវិទ្យាសមស្របវានឹងផ្តល់សេវាកម្មល្អ ទៅកាន់មនុស្សបានច្រើនប្រកបដោយនិរន្តរភាព និងគុណភាព៕ Khmer Times